Probabilistic analysis of strong hypergraph coloring algorithms and the strong chromatic number
نویسندگان
چکیده
منابع مشابه
On the Strong Chromatic Number of Graphs
The strong chromatic number, χS(G), of an n-vertex graph G is the smallest number k such that after adding kdn/ke−n isolated vertices to G and considering any partition of the vertices of the resulting graph into disjoint subsets V1, . . . , Vdn/ke of size k each, one can find a proper k-vertex-coloring of the graph such that each part Vi, i = 1, . . . , dn/ke, contains exactly one vertex of ea...
متن کاملOn the Strong Parity Chromatic Number
A vertex colouring of a 2-connected plane graph G is a strong parity vertex colouring if for every face f and each colour c, the number of vertices incident with f coloured by c is either zero or odd. Czap et al. in [9] proved that every 2-connected plane graph has a proper strong parity vertex colouring with at most 118 colours. In this paper we improve this upper bound for some classes of pla...
متن کاملMaximal antiramsey graphs and the strong chromatic number
A typical problem arising in Ramsey graph theory is the following . For given graphs G and L, how few colors can be used to color the edges of G in order that no monochromatic subgraph isomorphic to L is formed? In this paper we investigate the opposite extreme . That is, we will require that in any subgraph of G isomorphic to L, all its edges have different colors. We call such a subgraph a to...
متن کاملa generalization of strong causality
در این رساله t_n - علیت قوی تعریف می شود. این رده ها در جدول علیت فضا- زمان بین علیت پایدار و علیت قوی قرار دارند. یک قضیه برای رده بندی آنها ثابت می شود و t_n- علیت قوی با رده های علی کارتر مقایسه می شود. همچنین ثابت می شود که علیت فشرده پایدار از t_n - علیت قوی نتیجه می شود. بعلاوه به بررسی رابطه نظریه دامنه ها با نسبیت عام می پردازیم و ثابت می کنیم که نوع خاصی از فضا- زمان های علی پایدار, ب...
ذخیره در منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ژورنال
عنوان ژورنال: Discrete Mathematics
سال: 1987
ISSN: 0012-365X
DOI: 10.1016/0012-365x(87)90101-4